Proeve van Nederlandsche gezelschappelijke gezangen. Door het muziekgezelschap Harmonie, te Vlaardingen. Eerste stukje. Schiedam, G.W. van Hemsdaal, 1818.

Zangbundel, die in een kleine oplage is gedrukt. Hij was bestemd voor de leden van ‘Harmonie’ en er werden “slechts zeer weinige exemplaren boven het getal der Leden van ons Gezelschap […] opgelegt”, schrijft Pieter Kikkert in de uitvoerige voorrede. Die diende verder voornamelijk om het meezingen van de concertbezoekers te verdedigen, iets waarin “enkele liefhebbers en kenners uit naburige steden […] iets belachlijks meenden te bespeuren”. Kikkert schetst Vlaardingen als een culturele woestijn: behalve ‘Harmonie’ was er geen “gelegenheid tot gemeenschappelijke genoegens”. Door meezingen toe te staan hoopte men zanglustige Vlaardingers naar de concertzaal te lokken en “langs dezen weg ook een steentje aantedragen tot het gebouw der algemeene beschaving!” Opmerkelijk zijn de gelithografeerde illustraties, een druktechniek die vóór 1820 nog heel weinig werd toegepast in Nederland. Tussen 1809 en 1823 gemaakte steendrukken worden beschouwd als de “incunabelen” van de Hollandse lithografie. Behalve litho’s en voorrede heeft Kikkert ook het grootste deel van de zangstukjes voor zijn rekening genomen. Andere auteurs van de zangen: F. de Willigen, A. Nooten en Hendrik Kikkert. Van de laatste is er ‘De beugvaart of Vlaarding’s winter-cabeljaauw visscherij op de Noordzee”.