La Babylone demasque’e, ou entretiens de deux dames Hollandoises sur la religion Catholique Romaine, & sur les motifs qui doivent engager a l’embrasser, & a renoncer aux sectes qui lui sont contraires, notament au Calvinisme. Paris, Nicolas Pepie 1727

Niet in Cioranescu; 1 ex. in NCC; niet genoemd in Hora Siccama; Barbier I p.375. Onbekend werk van de beruchte schrijfster van de scandaleuze ‘Memoires de la famille et de la vie de madame *** ‘(Den Haag, 1710), het boekje waaraan Hora Siccama in 1905 een opstel wijdde in de Bijdragen voor Vaderlandsche Geschiedenis en Oudheidkunde. De weduwe Van Zoutelande schreef haar memoires in de Maastrichtse gevangenis, waar zij de straf uitzat die haar was opgelegd wegens landverraad. Later week zij uit naar Frankrijk waar zij tot 1737 nog enkele andere boeken het licht deed zien en in het huwelijk trad met de Franse ingenieur Boisson. Rond 1705 deed zij met een eerdere echtgenoot, Kapitein Vogler die haar uit de Maastrichtse gevangenis had bevrijd, in Parijs plechtig belijdenis van de Rooms-Katholieke godsdienst, het onderwerp van ‘La Babylone demasque’e’. Dit boekje is opgedragen aan de hertogin van Orleans (door ‘votre servante De Zoutelandt’) en heeft een approbatie van de ‘senseur’ van de koning (gedateerd 18-8-1723) en van de curé van St. Gervais van 24 januari 1724. Bovendien staat er een privilege in afgedrukt van de koning (dd. 27-9-1724) en de overdracht van het octrooi aan de boekhandelaar Pepie door ‘Boisson’ van 20-6-1727. Het boekje bestaat uit een brief van een Hollandse protestantse dame aan mevrouw Van Zoutelande met vragen over haar overgang tot het katholicisme en vijf brieven van mevrouw Van Zoutelande met haar uitvoerige antwoorden. Ze geeft daarin tal van voorbeelden uit het religieuze leven van die dagen en blijkt op de hoogte van het bestaan van groeperingen als de Labadisten en de Armeniërs en geeft blijk van een zekere kennis van de Nederlandse kerkgeschiedenis. In het uitvoerige voorwoord deelt zij iets over zichzelf mee: zij vertaalde de memoires van Jan de Witt uit het Nederlands in het Frans(P. de la Court, Memoires de Jean de Wit, Den Haag, Van Bulderen, 1709). Ze memoreert de vertaling van een boek over het leven en werk van Cornelis en Jan de Wit (het betreft een vertaling van Emanuel van der Hoevens biografie van de gebroeders die in 1708 in het Nederlands was verschenen en die in 1709 in Frans verscheen als: Histoire de la vie et de la mort des deux illustres fréres Corneille et Jean de Wit, Utrecht 1709). Ze vertaalde, zo schrijft ze verder, ook reizen naar de Nieuwe Wereld die spoedig zullen uitkomen (waarvan wij geen titel konden traceren), evenals diverse werken van Jan van Beverwijck (deze werden in 1730 in twee afzonderlijke delen uitgegeven in Parijs).