Kleine gedichten voor kinderen. Utrecht, wed. J. van Terveen en zoon, 1787. [Gebonden met:] Gedichten voor kinderen. [2e druk]. Haarlem, François Bohn, 1813; [en met:] Gedichtjes voor kinderen. 3e druk. Amsterdam, Marten Westerman, [1825]; [en met:] Gedichtjens voor kinderen. Haarlem, François Bohn, [1822].

Met de uitgave van zijn eerste ‘Proeve van Kleine Gedigten voor Kinderen’ introduceerde Hieronymus van Alphen in 1778 een nieuw literair genre: poëzie speciaal voor kinderen geschreven in een voor hen verstaanbare taal. Het boekje en de twee vervolgen (1778 en 1782) hadden een ongelooflijk succes. In 1787 verschenen de drie bundeltjes voor het eerst te zamen in hun definitieve vorm. Alle volgende herdrukken tot 1821 toe dragen het jaartal 1787; de uitgever wilde op die manier voor de concurrentie verbergen hoe geweldig goed de ‘Kleine Gedigten’ werden verkocht. Uit het titelvignet van dit exemplaar (drie kinderfiguurtjes, waarvan er een op een wolk zittend een lier vasthoudt) en de “ch” in “Gedichten” en ‘Utrecht” valt wel met zekerheid af te leiden dat het om een latere druk dan 1787 gaat. Een van de velen die in de jaren daarna min of meer in zijn trant gedichten voor kinderen maakten, was de vrouw van Willem Bilderdijk, Katharina Wilhelmina Schweickhart. Door de vasthoudendheid van een vriend van hen, prof. H.W. Tydeman, die op uitgave bleef aandringen, werden de gedichtjes gebundeld en verschenen ze tenslotte in 1813 bij François Bohn. De tweede druk volgde kort daarop, eveneens gedateerd 1813. Dit exemplaar is van die tweede druk. Het is te zien aan het titelvignet van Vinkeles: op de rechterpagina van het afgebeelde opengeslagen boek staat nu “Weg tot deugd” te lezen. Bij de met 7 gedichten uitgebreide derde druk (1824) was die bladzijde weer leeg, zoals ook bij de eerste druk het geval was. Marten Westerman (Amsterdam 1775 – Amsterdam 1852) was aanvankelijk vooral actief als toneelschrijver en acteur, later vestigde hij zich als uitgever-boekverkoper, zonder overigens zijn toneelactiviteiten te verminderen. Zijn kindergedichtjes verschenen voor het eerst in 1817 en beleefden in 1830 zelfs nog een vijfde druk. De publicatie van de eenvoudige versjes van Francijntje de Boer, de “dienstmaagd te Sneek”, zoals op haar andere dichtbundels staat vermeld, had kennelijk nogal wat voeten in de aarde gehad. In het voorwoord spreekt ze van onaangename teleurstellingen die voor meer dan twee jaar vertraging hadden gezorgd. Maar succes hadden haar kindergedichtjes wel: tenminste zeven herdrukken en zelfs, in 1835, een vertaling in het Frans door Clavareau die ook de gedichtjes van haar grote voorbeeld, Van Alphen, had vertaald. Alle vier hier samengebrachte bundeltjes zijn ook geïllustreerd verschenen.