Dichtgewijde snipperuuren. [z.p.], [z.n.], [c. 1771]. Vervolg op Johan van Hoogstratens Dichtgewijde snipperuuren. [z.p.], [z.n.], [c. 1777]. [2 delen]

Twee dichtbundels zonder impressum van de Haagse koopman en genootschapsdichter Johan van Hoogstraten (1743 – 1801). Hij was in 1772 een van de oprichters van het roemruchte Haagse genootschap ‘Kunstliefde spaart geen vlijt’. De beide delen bevatten zeer vele gelegenheidsverzen, maar in de tweede bundel die de periode 1772-1777 beslaat, staan ook gedichten die eerder in een van de genootschapuitgaven van KSGV waren verschenen, en dat zijn juist geen gelegenheidsgedichten, want daarop rustte bij KSGV net als bij de andere dichtgenootschappen een verbod. Men vond dat “het algemeen belang niet was gediend met poëzie over persoonlijk lief en leed”(Marleen de Vries). In het eerste deel is een handgeschreven gedicht bijgebonden, waarin de Amsterdamse Joan Pieter van Hoogstraten zijn Haagse neef feliciteert met de geboorte van zijn dochtertje. Het is gedateerd 18 juli 1769 en is een antwoord op een in de bundel gedrukt gedicht dd 10 juli, waarin Johan van Hoogstraten zijn “Hooggeächte kunstvriend” mededeling doet van de geboorte. Hieruit zou men kunnen afleiden dat dit ’s dichters eigen exemplaar is geweest. Het los bijgevoegde gedicht in handschrift is een geboortegedichtje dat Van Hoogstraten in 1775 had gemaakt bij de geboorte van zijn neefje Pieter Balen. Het afschrift is kennelijk gemaakt door de vader van het kind. De bundels hebben geen paginering en geen katernsignering. De verzen komen ook los voor en worden dan veelal als zelfstandige uitgaven beschreven. Enkele opgenomen verzen zijn van de hand van G. Beyer. De twee delen zijn zeldzaam: de NCC geeft slechts 1 compleet exemplaar (UB Leiden), volgens de STCN bevindt zich een eerste deel in de KB.