Het Land, in brieven. 3e druk. Amsterdam, Johannes Allart, 1788.

Eerste, anoniem verschenen en uitstekend ontvangen brievenroman van Elisabeth Maria Post (Utrecht 1755 – Epe 1812). Het boek – een correspondentie tussen twee vriendinnen waarin naast het uitwisselen van heftige emoties de (Gelderse) natuur een heel belangrijke rol speelt – verscheen in 1788 en werd in korte tijd vijf maal herdrukt, waarvan drie maal binnen één jaar. Bijzonder voor een eerste boek van een onbekende schrijfster was de uitvoering van ‘Het Land’: de zeer zakelijk ingestelde uitgever Allart durfde het aan het werk te illustreren met een titelvignet èn vier fraaie platen van de gerenommeerde graveurs Vinkeles. Riet Schenkeveld-van der Dussen vraagt zich dan ook af of de dichtende barones Margriet van Essen-van Haeften, aan wie het werk is opgedragen, wellicht een financiële bijdrage heeft geleverd. Wat van stond van af aan in Posts werk is opgemerkt – haar vriend de predikant-dichter Ahasverus van der Berg maakt er al gewag van in zijn voorwoord – is haar liefde voor de werkelijke natuur. Tot dan toe bezong men deze als een idyllisch arcadië, bewoond door elegante herders en herderinnen. Brandt Corstius stelt dat zij “niet alleen in gevoel voor de natuur maar ook in haar realistische kijk op de landarbeider velen van haar tijd vooruit is geweest”.