Ferdinand Cortez, overwinnaar van Mexico, treurspel. Vertaald uit het Frans. Amsterdam, Izaak Duim, 1764.

Het eerste stuk van Nomsz (Amsterdam 1738 – Amsterdam 1803) dat bij de drukker van de Amsterdamse schouwburg, Izaak Duim, is verschenen en daarmee ook het eerste van hem dat daar is opgevoerd. Hij heeft het opgedragen aan Jacob Guillot die als regent van het Burgerweeshuis ook regent was van de schouwburg. Nomsz was een van de productiefste auteurs uit de tweede helft van de 18e eeuw. Bijna elk literaire genre heeft hij beoefend, in proza en dichtmaat, maar vooral aan het toneel wijdde hij zijn uitermate vlotte pen: hij heeft 53 toneelstukken nagelaten, voor een belangrijk deel oorspronkelijk werk, waarbij Voltaire zijn grote voorbeeld was. In zijn eigen tijd, maar ook nog lang na zijn dood werden sommige stukken regelmatig gespeeld en voor goed gevulde zalen, al was dat volgens sommigen vooral omdat zijn teksten de acteurs alle ruimte boden op het toneel te schitteren. Die grote productiviteit heeft niet kunnen voorkomen dat hij in armoede is gestorven, in het Amsterdamse St. Pietersgasthuis. Menigeen heeft dat – weliswaar pas na Nomsz’ dood – de schouwburgbestuurders zeer kwalijk genomen; die hadden immers jarenlang van hem geprofiteerd. Een van die critici was Bilderdijk, die nog in 1820 dichtte: “Zie Nomsz op ’t gasthuisstroo, en, daar den adem geven, / Die Drukkers door zijn vlijt en Spelers had doen leven.” Zelf moet hij, niet geplaagd door een overmatige bescheidenheid, kort voor zijn dood tegen uitgever Uylenbroek hebben gezegd: “Cervantes en Camoëns zijn in een Gasthuis gestorven; dat is het lot van groote mannen, en moet ook het mijne zijn”.